Mijn twee jaren trainen bij Running Movements
In deze blog vertelt Bart van Zelst hoe hij het trainen bij Running Movements de afgelopen twee jaar heeft ervaren.
In 1985 zette ik de eerst stappen in de atletiekwereld. Dit deed ik door middel van trimloopjes die bij mij in de buurt werden georganiseerd. Ik heb twee broers, die beiden toentertijd fanatieke triatleten waren. Ook zij deden graag mee aan de trimloopjes, op de langere afstanden van vijf tot tien kilometer. Op mijn tiende mocht ik voor het eerst met ze meelopen.
Het bleek al snel dat ik niet traag was. Toch was hardlopen geen prioriteit. Bij triatlon doe je naast hardlopen ook aan wielrennen en zwemmen en omdat ik naar mijn broers opkeek, wilde ik maar al te graag ook aan triatlon doen. Zo geschiedde, en op die leeftijd ging ik al twee keer per week zwemmen, twee keer per week naar de atletiekvereniging en daarnaast nog wekelijks met mijn broers mee op de fiets.
In de triatlonwereld is het heel normaal om veel uren te maken en veel van huis te zijn. Dat maakt het combineren van triatlon met andere sporten maakt nagenoeg onmogelijk. Daarnaast wil je geen blessures of een overbelasting oplopen. Triatlon zorgde er dus voor dat ik volledig gefocust was op één doel en weinig tijd overhield voor andere dingen. Pas tijdens mijn sportopleiding bij het CIOS kwam ik met andere sporten in aanraking.
Latere sportcarrière
Ik ben altijd competitief ingesteld geweest. Bij alles waar ik aan begon wilde ik op de hoogste trede van het podium staan. Dit bleek helaas niet altijd even realistisch. Door tijdens wedstrijden tegen betere en sterkere atleten te lopen, leerde ik te verliezen. Pas later bleek dat dit een heel waardevolle vaardigheid is.
De topsport was door toedoen van verschillende omstandigheden voor mij niet vol te houden, waardoor ik genoodzaakt werd een andere weg in te slaan. Uiteindelijk pakte ik het hardlopen weer op en ontwikkelde ik een liefde voor het langeafstandslopen. Zo liep ik, ongetraind en puur op basis van talent en wilskracht, de Jungfrau Marathon, de 60 kilometer van Texel en de Luxemburg Trail van 50 kilometer. Ook hier probeerde ik het onderste uit de kan te halen en voor het podium te lopen, maar dit bleek al snel onhaalbaar. Nu, vele jaren later, begrijp ik dat de reden daarvoor mijn onregelmatige en algemene trainingsarbeid was.
Mijn ervaringen met Gert-Jan
Ik ontmoette Gert-Jan vijf jaar geleden. Ons doel was om samen, als coaches van Sportgeluk, trainingen te verzorgen aan de werknemers van TenneT. Gert-Jan straalde veel positieve energie uit en dat sprak me meteen aan. We hebben bij het training geven natuurlijk onze eigen ideeën en inzichten, maar we kwamen er al snel achter dat deze niet ver uit elkaar lagen. Uiteindelijk hebben we samen mooie trainingsdagen en -weekenden mogen verzorgen.
Een aantal jaar later sloeg het enthousiasme van Gert-Jan over en begon ik meer op data te trainen. Dit was anders dan ik zelf al jaren deed. Ik wilde mijn naam hebben staan op de lijst van marathonlopers met een tijd onder de drie uur, en daarvoor was meer nodig dan de incidentele tempotraining. Uiteindelijk maakte ik de stap naar Running Movements, waar ik Gert-Jan vroeg me te helpen mijn doel te behalen.
Binnen de kortste keren merkte ik het effect van de trainingen. Mijn uithoudingsvermogen had een enorme sprong voorwaarts gemaakt door lange duurlopen in zone 1. Hoewel ik die trainingen in het begin nog verafschuwde, merkte ik al snel dat de langdradigheid me juist hielp om betere resultaten te behalen.
Mijn marathon
April is een echte marathonmaand. Normaal gesproken heb je zowel Rotterdam, als Enschede en Utrecht op de planning staan. Ik was na maanden trainen klaar om op 18 april 2021 in Enschede de limiet van drie uur te bevechten. Het coronavirus gooide echter roet in het eten en de wedstrijd werd afgelast. Teleurgesteld, maar niet verslagen, bedacht ik samen met Gert-Jan een plan om toch mijn marathondoel te kunnen behalen.
Uiteindelijk kwamen we op het idee om zelf een marathon uit te zetten. Thuis en coronaproof wist ik net onder de drie uur mijn 42 kilometer en 192 meter uit te lopen. Al die maanden trainingsarbeid betaalden zich uit in de vorm van deze schitterende tijd op een alternatieve, maar nog steeds prachtige wedstrijd. Wat het nog mooier maakte, is dat ik een week later alweer een herstelloop kon doen. Dat was nog eens wat anders dan de maanden hersteltijd die ik vroeger nodig had na een lange wedstrijd.
Conclusie
In 2021 heb ik maar liefst 3451 kilometer gelopen, verdeeld over 250 trainingsdagen. Qua afstand zelfs één van mijn minder lange jaren, maar qua doelen heb ik alles bereikt wat me vroeger nooit was gelukt. Voor mij staan alle pijlen nu gericht op de marathon in Enschede van 2022, weer onder de professionele begeleiding van coach Gert-Jan.
Als je twijfelt of een professionele trainer bij je past, raad ik je aan om in gesprek te gaan met Gert-Jan en je doelen duidelijk uit te spreken. Op die manier maken we er allen een prachtig en sportief 2022 van. Ik kijk er al naar uit!
Groet,
Bart van Zelst